داور بخش «داستانی و سریال تلویزیونی» سومین جشنواره بینالمللی چندرسانهای میراثفرهنگی توجه جدی دولت و مجلس به چنین جشنوارهای را ضروری دانست تا سالهای بعد این جشنواره بتواند از منابع ملی بیشتر استفاده کند و جشنواره بزرگتری در تراز نام ایران و میراث فرهنگیمان برگزار شود.
مجید زینالعابدین مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و داور بخش «داستانی و سریال تلویزیونی» سومین جشنواره بینالمللی چندرسانهای میراثفرهنگی درباره اهمیت و جایگاه این جشنواره که امسال سومین دوره آن به میزبانی شهر شیراز از تاریخ ۱۵ تا ۱۹ آبان برگزار شد، گفت: اهمیت جشنواره چندرسانهای میراثفرهنگی از جایی نشأت میگیرد که ما هویت ملیمان را که بزرگترین سرمایه نسل به نسل و پشت به پشت ما است از طریق تولیدات رسانه ای که در این جشنواره برجسته سازی میشوند و مشوق و محرک برای تولیدات افزونتر است، به نسلهای بعدی منتقل کنیم.
وی افزود: درست است که این جشنواره به ماهیت کارهای میراثی میپردازد، اما خودش هم یک ماهیت میراثی دارد به جهت اینکه در قالب رسانه مستندسازی میکند و میراثفرهنگی ما را برای نسلهای مختلف ثبت میکند و نشان میدهد که سرمایه ملی و هویت ملی ما در پیشینیان چه بوده است. همچنین این را نشان میدهد که نسلهای حاضر چگونه از این میراث صیانت میکنند و چگونه باید آن را به نسلهای آینده منتقل کنند.
مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی با اشاره به اهمیت درگیر کردن مردم با جشنواره و راههای مشارکت خانوادهها به منظور تقویت تعاملات فرهنگی گفت: جشنواره میراث فرهنگی از آنجایی که یک جشنواره چندرسانهای است امکان مشارکت خانوادههای ایرانی را در ذات خودش دارد به جهت اینکه از طریق ابزارهای رسانهای که الان در اختیار اغلب خانوادهها هست، از موبایل و دوربین عکاسی گرفته تا خاطرهنگاری و نگارش داستان و غیره بنابراین میتواند کمک کند که خانوادهها خودشان میراثبان میراث فرهنگی باشند.
زینالعابدین اضافه کرد: آنچه که مربوط به میراث گذشته است، ممکن است میراثی شخصی و طایفهای باشد یا ممکن است میراثی در قالب ملی باشد. خانوادهها این امکان را دارند که از طریق این جشنواره با گستره بزرگ میراث فرهنگی کشور ارتباط برقرار کرده و از این طریق میراث ملموس و ناملموس شخصی، محلی و منطقه ای خودشان را نیز به بقیه مردم ایران نشان دهند و در تاریخ ثبت کنند
به گفته وی، این رویکرد باعث میشود آنچه که الان در اختیار همه ایرانیان است در آینده تبدیل به میراث شود.
تقویت گردشگری فرهنگی مبحث دیگری بود که مجید زینالعابدین بدان پرداخت و گفت: جشنواره میراثفرهنگی از این جهت میتواند به تقویت گردشگری کمک کند که یک جشنواره مُبَلغ است و بسیاری از میراثفرهنگی، صنایعدستی، عناصر هویت ملی و بومی ما را که برای بقیه ناشناخته است از طریق تولیدات چند رسانه ای به ویژه تولیدات رسانه ای که به راحتی از طریق موبایل، عکس، سینما و… در اختیار مردم قرار میگیرد معرفی و تبلیغ میکند و از این جهت به نظرم یک حرکت رو به جلو برای تبلیغ گردشگری در کشور است؛ به ویژه استانهایی که میزبان این جشنواره میشوند یک فرصت خیلی بزرگ دارند که میراث فرهنگی و ظرفیت های گردشگریشان را برای همه مردم ایران به اشتراک بگذارند.
وی که سالها در تلویزیون سابقه مدیریت دارد، عنوان کرد: از آنجاکه جشنواره به سمت بینالمللی شدن پیش میرود در سال های آینده ظرفیت گسترده تری خواهد داشت که گردشگری را به فراسوی مرزها ببرد و بتواند گردشگران خارجی را به استان میزبان جشنواره جذب کند.
داور بخش «داستانی و سریال تلویزیونی» سومین جشنواره بینالمللی چندرسانهای میراثفرهنگی در پاسخ به اینکه کدام بخشهای جشنواره را نیازمند تقویت بیشتر میبیند، عنوان کرد: راهاندازی و تاسیس این جشنواره یک فکر پیشرو در وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی است، از آن جهت که یک نیاز معطل مانده در حوزه میراثفرهنگی و گردشگری را که توجه مضاعف به مدیومهای مختلف رسانه بوده است، شناسایی کرده و در قالب جشنواره ارائه کردهاند. در این سه دورهای که جشنواره برگزار شده نخبگان و شایستگانی از حوزههای مختلف هنر و فرهنگ و جامعه به عنوان شورای سیاستگذاری حضور داشتهاند و به نظر میرسد که حضور چنین جمع نخبگانی در جشنواره میتواند آن را روز به روز قوام دهد و در سالهای آینده یکی از جشنوارههای موثر در حوزه هنر و فرهنگ و رسانه را خواهیم داشت.
زینالعابدین با ابراز امیدواری از اینکه وزارت میراثفرهنگی همانطور که مشوق برگزاری این جشنواره و محرک تولیدات آینده شده است، بتواند حمایتگر تولیدات رسانهای در حوزه میراث باشد، تاکید کرد: مهم این است که بتوانیم در سالهای آینده رویدادهای بزرگتر و متنوعتری نسبت به آنچه که در سه سال گذشته در جشنواره بوده است، فراهم کنیم.
وی در پایان انتظار خود از آینده جشنواره چندرسانهای میراث فرهنگی را اینگونه تشریح کرد: انتظار دارم که دولت و مجلس توجه جدی به چنین جشنوارهای داشته باشند و سالهای بعد این جشنواره بتواند از منابع ملی بیشتر استفاده کند تا جشنواره بزرگتری در تراز نام ایران و میراث فرهنگیمان برگزار شود.