توسط : کارگاه آموزشی «فناوری و کاربردسازی در علوم میراثی» با میزبانی مهدیه بد سرپرست معاونت فناوری و کاربردی‌سازی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری در دومین پنل سمینار «هنرهای رایانه‌ای در میراث فرهنگی» صبح روز چهارشنبه ۸ آذرماه برگزار شد.
به گزارش ستاد خبری دومین جشنواره ملی چندرسانه‌ای میراث فرهنگی، مهدیه بد در ابتدای این کارگاه بیان کرد: فناوری‌های روز متفاوت است، یکی از جذابترین حالت هایی که می‌توانید مخاطب را با میراث فرهنگی درگیر کنید با تصویر است. اما همان هم آفت‌هایی دارد و اینکه هدفمند باشد باید بررسی شود. نسل الان در تمام دنیا که به آن نسل ضد می‌گویند اهل این هستند که آسان بفهمند و سریع آن را به کار بگیرند.
او افزود: نکته بعدی در دیجیتال‌سازی که جدیدا روی آن کار شده بحث آرشیو است و این تکه باید مطابق با علاقه کارشناسان انجام شود چرا که متخصصان و کارشناسان جزییاتی را می‌خواهند و مطالب باید با کیفیت خاص تحویل‌شان دهیم.
بد تصریح کرد: بنابراین می‌بایست داده‌ها را بایگانی کنیم و باید سیستمی داشته باشیم که محتوا را به درستی تقسیم بندی و آرشیو کنیم. همچنین امنیت اطلاعات در این مبحث دارای اهمیت است. ما با چالش‌هایی رو به رو هستیم مثلا می‌خواستیم اپلیکیشنی را برای موزه‌ای طراحی کنیم و اصلا نمی‌دانستیم چه کسی را برای عکاسی معرفی کنیم چون دردسرهای زیادی دارد و اصلا نمی‌دانستیم باید چقدر از اطلاعات در دسترس مخاطب قرار بگیرد و موضوعات اینچنینی کار را در حوزه میراث فرهنگی سخت می‌کند.
او ضمن بیان اینکه قالب‌هایی را که می‌سازیم ممکن است برای همه خوشایند نباشد، گفت: به همین خاطر برای هر بخش، موزه‌ای یا سایتی می‌باییت قابلیت جداگانه در نظر بگیریم. تکنولوژی و مهندسی اطلاعات که با جذابیت از طریق فناوری به افراد منتقل می کنیم، دارای چند جنبه است.
بد ادامه داد: اولین بخش جنبه فناورانه است که محتوا با جذابیت فراوان در اختیار مخاطب قرار بگیرد، دیگری جنبه جامعه‌شناختانه دارد و در پایان جنبه مردم شناختی که متخصصان و پژوهشگران حوزه فرهنگ بیشتر به آن اهمیت می‌دهند، هست که باید به آن توجه داشت.
بد با بیان اینکه در کشورهای دیگر ضمن دادن این تغذیه ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی را به مخاطب تزریق می‌کنند، عنوان کرد: سیستم تزریقی بایستی با جامعه سازگار باشد و ما مجبوریم از چند سازوکار استفاده کنیم. اولین ذی نفعان بحث فناوری و رسانه‌ای کردن افراد آن جامعه مشخص هستند؛ وقتی افراد جامعه را در نظر می‌گیرم باید حتما سلایق آن‌ها را بشناسیم. اکنون بحران هویتی در نوجوانان و جوانان مشهود است ولی اگر شما در قالب یک بازی جذاب برایشان رمزگشایی کنیم، کار بهتر جلو می‌رود.
او با تاکید بر روایتگری در حوزه میراث فرهنگی ناملموس اظهار کرد: برای آشنایی مخاطب فعلی اعم از جامعه دانشگاهی و دهه های هشتادی و نودی‌ها بحث چند رسانه‌ای می‌تواند کمک کننده باشد. تولید محتوا دیگر هنر تولیدکننده است. ضمن اینکه منابع مالی که برای این بحث می‌گذاریم اهمیت دارد و بازاریابی برای این محتواها بسیار مهم است. هرچه تصویر را بهتر زیباتر و متناسب با نسل کنونی ارائه دهیم موفق تر خواهیم بود.
بد افزود: ابتکار فرهنگی درست و حسابی کمک کننده است و خود به خود تامیین مالی هم به همراهش می‌آید. جای دیگری که چند رسانه‌ای می‌تواند کمک کننده باشد در روایتگری است. شما غذایی را در نظر بگیرید، با مردن آن فردی که میراث پختن آن غذا را با خود به همراه داشته، همه چیز تمام می‌شود و اثری نیز از آن غذا نیز نمی‌ماند.
او خاطرنشان کرد: با رسانه‌های مختلف می‌توانیم مستندسازی را انجام دهیم و بحث رسوم و آداب مختلف را به نسل حاضر بشناسانیم که همین منجر به احساس هویت و امید داشتن می‌شود و امیدوارم مثل این جشنواره که اکنون در حال برگزاری است جشنواره‌های دیگری نیز وجود داشته باشد تا بتوانند این راه را ادامه دهند. همان اندازه که دیجیتال کردن اشیا اهمیت دارد، مستندساری از میراث ناملموس هم اهمیت دارد.
بد در پایان گفت: روایتگری از میراث ناملموس اتفاقا زودتر از بین می‌رود و تحریف می‌شود. ای کاش روایتگری از میراث ناملموس‌و ملموس همسان و همزمان باشد. فرهنگیاری در این حوزه را باید از مهدکودک شروع کنیم و در بحث آموزش مدارس و دانشگاهی می‌بیاست مفاهیم میراث فرهنگی را با مفاهیم ساده بگنجانیم.
همچنین علیرضا تابش دبیر دومین جشنواره ملی چند رسانه‌ای میراث فرهنگی در ادامه این کارگاه آموزشی بیان کرد: رسانه‌های دنیا از میراث ناملموس بهره می‌گیرند و بر تبدیل اسطوره‌ها، آداب و رسوم به عنوان یک محصول رسانه‌ای دنباله‌دار، پرهیجان و پرمخاطب تاکید دارند.
